szczególną teorią względności
Encyklopedia PWN
kinematyka
dział mechaniki klas. zajmujący się badaniem geom. właściwości ruchu ciał bez uwzględnienia ich cech fiz. i działających na nie sił.
[gr. kínēma ‘ruch’],
Lorentza–Fitzgeralda kontrakcja, skrócenie Lorentza–Fitzgeralda,
wynikające ze szczególnej teorii względności skrócenie ciała sztywnego wzdłuż kierunku jego ruchu, tym większe im jego prędkość jest bliższa prędkości światła.
Lorentza przekształcenia, transformacje Lorentza,
fiz. przekształcenia wiążące składowe wielkości fiz. (położenia, energii-pędu, pola elektromagnetycznego itp.) w 2 różnych inercjalnych układach odniesienia;
podstawowe równania elektrodynamiki klas. określające związek między wielkościami charakteryzującymi pole elektromagnetyczne w dowolnym ośrodku (w tym w próżni) a jego źródłami, czyli ładunkami i prądami elektrycznymi.
mechanika zajmująca się ruchami ciał poruszających się z prędkościami porównywalnymi z prędkością światła;
doświadczenie wykazujące brak wpływu ruchu źródła światła na prędkość światła;
